Ostatnio sporo się u mnie działo, ale nie miało to wiele związku z wymianą. Mimo wszystko podzielę się tym z Wami, bo jest to dla mnie ważne, a zależy mi, żebyście mnie troszkę poznali.
FCE Results
Kilka tygodni temu dostałam na maila wyniki FCE. Nie macie pojęcia, jak się ucieszyłam! Zdałam na A, czyli najwyższą możliwą ocenę, a moja średnia punktów to 185/190. Oznacza to, że jestem na poziomie C1! (Nauka angielskiego dzieli się na poziomy, najniższy to A1, a najwyższy C2.)
Moja punktacja przedstawiała się następująco:
Reading: 179/190 (B2) Tutaj wykończyły mnie zadania, w których do jednego tekstu było kilkanaście podpunktów i to nie w takiej kolejności, w jakiej były paragrafy.
Use of English: 189/190 (C1) Myślałam, że ta część będzie najtrudniejsza, a okazuje się, że napisałam ją na prawie maksymalną ilość punktów. Z tego jestem najbardziej zadowolona. :)
Writing: 190/190 (C1) Jak widać moja pisarska dusza się odezwała, a egzaminatorzy nie zauważyli znacznego przekroczenia limitu słów.
Listening: 177/190 (B2) Przy tej części chcę zaznaczyć, że słuchanka była ostatnia i po tych wcześniejszych 4 godzinach testu byłam już trochę przymulona. (Wyobraźcie sobie końcówkę matmy na egzaminie gimnazjalnym! Tak świetnie się czułam podczas listeningu...)
Speaking: 188/190 (C1) Tego wyniku zupełnie się nie spodziewałam, bo kiedy mówię przez cały czas mylą mi się czasy, zapominam o najprostszych słowach i źle wymawiam wyrazy. Przynajmniej tak mi się zawsze wydawało. Może jest lepiej niż myślałam? :D
Liceum
Niby wiedziałam, że dostanę się do pierwszego wyboru, bo laureat i te sprawy, ale zawsze miło zobaczyć swoje imię wydrukowane na liście przyjętych, poznać przyszłą klasę (przynajmniej na facebook'u) i zorientować się, że żeby dotrzeć do tej ukochanej szkoły trzeba będzie dzień w dzień wstawać o 5:30. Okej, może akurat to ostatnie nie było przesadnie przyjemne, ale poza tym jestem zachwycona.
Najbardziej ucieszyło mnie to, że w językach do wyboru mogłam się zapisać na włoski, w którym od kilku lat jestem bez pamięci zakochana. Na stronie szkoły dla klasy dwujęzycznej proponowane były tylko francuski, niemiecki i hiszpański, a włoski wyłącznie w innych oddziałach. Wyobraźcie sobie minę dziecka, które dostało bilet zapewniający dożywotni darmowy wstęp do Disneylandu - tak mniej więcej wyglądałam, kiedy kazali mi się podpisać na liście ze zgłoszeniami na język, a uprzejma pani z rejestracji poinformowała mnie, że one nie są przydzielone do klasy i mogę wybrać który chcę. Trzy razy sprawdzałam, czy na pewno podpisałam się pod włoskim. Po trzyletniej nauce niemieckiego z czystym sumieniem odradzam wszystkim wybieranie "najpraktyczniejszego" języka - jeśli go nie polubicie, to prawdopodobieństwo nauczenia się jest naprawdę znikome. ;) A już lepiej znać kilka niepraktycznych, niż nie znać żadnego, przynajmniej moim zdaniem.
London Trip
W tym roku znowu pojechałam na obóz językowy do Londynu. Znalazłam się tam czystym przypadkiem, bo chciałam tym razem pojechać do Szkocji i to na 3 tygodnie, a nie na dwa. Wyszło tak, że koleżanka znalazła ten wyjazd do Londynu, a ja zgodziłam się "do towarzystwa." Muszę przyznać, że żałuję, że dałam jej się namówić, bo to był najgorszy obóz, na jakim byłam.
Nie chce mi się zagłębiać w szczegóły, ale wszystkim odradzam firmę ATJ Lingwista a przy okazji jej międzynarodowy odpowiednik - Plus.
Co mi się w tym kursie nie podobało? Przede wszystkim to, że 24/7 byłam otoczona Polakami. Nie mam żadnych zastrzeżeń do naszego kraju, naprawdę, ale nie po to wyjeżdża się na kurs ANGIELSKIEGO żeby mieć polską przewodniczkę i wszędzie poruszać się grupą złożoną z 18 Polaków... Nie udało mi się poznać nikogo z zagranicy, bo poza lekcjami w ogóle nie mieliśmy okazji do spotkań, cały czas zorganizowany był w tym polskim gronie.
Drugą sprawą, która mocno mnie rozczarowała, były wycieczki - biegliśmy przez ulice, jakby coś nas goniło, a jedyną opłaconą rzeczą były przejazdy. Wszelkie muzea to tylko na własny koszt, tak samo jak atrakcje w stylu Madame Tussauds i London Eye. Żeby nie było, że tylko narzekam, to dorzucę, że przynajmniej mieliśmy mnóstwo czasu wolnego.
No i chyba największe rozczarowanie - lekcje. Na moich poprzednich kursach zajęcia były bardzo kreatywne, a tutaj czułam się jakbym siedziała w polskiej szkole. Nudy na pudy i chociaż byłam w najwyższej grupie, to nauczyłam się może 3 słówek, a z gramatyki to już zupełnie niczego nowego się nie dowiedziałam.
Szkoda, że to był mój ostatni taki wyjazd, bo naprawdę chciałam kiedyś zostać na takim kursie 3 tygodnie, albo nawet miesiąc. No i chciałam wpaść do Szkocji, a nie tak co roku Anglia i Anglia. (Chociaż kocham ją całym sercem, po prostu chciałam spróbować czegoś nowego.)
Jasne strony tego wyjazdu oczywiście też by się znalazły, ale o nich napiszę osobny post, zapewne jakoś niedługo. Napiszę też jakiś post o Londynie, sklepach które warto tam odwiedzić itp.
Do napisania. :)
FCE Results
Kilka tygodni temu dostałam na maila wyniki FCE. Nie macie pojęcia, jak się ucieszyłam! Zdałam na A, czyli najwyższą możliwą ocenę, a moja średnia punktów to 185/190. Oznacza to, że jestem na poziomie C1! (Nauka angielskiego dzieli się na poziomy, najniższy to A1, a najwyższy C2.)
Moja punktacja przedstawiała się następująco:
Reading: 179/190 (B2) Tutaj wykończyły mnie zadania, w których do jednego tekstu było kilkanaście podpunktów i to nie w takiej kolejności, w jakiej były paragrafy.
Use of English: 189/190 (C1) Myślałam, że ta część będzie najtrudniejsza, a okazuje się, że napisałam ją na prawie maksymalną ilość punktów. Z tego jestem najbardziej zadowolona. :)
Writing: 190/190 (C1) Jak widać moja pisarska dusza się odezwała, a egzaminatorzy nie zauważyli znacznego przekroczenia limitu słów.
Listening: 177/190 (B2) Przy tej części chcę zaznaczyć, że słuchanka była ostatnia i po tych wcześniejszych 4 godzinach testu byłam już trochę przymulona. (Wyobraźcie sobie końcówkę matmy na egzaminie gimnazjalnym! Tak świetnie się czułam podczas listeningu...)
Speaking: 188/190 (C1) Tego wyniku zupełnie się nie spodziewałam, bo kiedy mówię przez cały czas mylą mi się czasy, zapominam o najprostszych słowach i źle wymawiam wyrazy. Przynajmniej tak mi się zawsze wydawało. Może jest lepiej niż myślałam? :D
Liceum
Niby wiedziałam, że dostanę się do pierwszego wyboru, bo laureat i te sprawy, ale zawsze miło zobaczyć swoje imię wydrukowane na liście przyjętych, poznać przyszłą klasę (przynajmniej na facebook'u) i zorientować się, że żeby dotrzeć do tej ukochanej szkoły trzeba będzie dzień w dzień wstawać o 5:30. Okej, może akurat to ostatnie nie było przesadnie przyjemne, ale poza tym jestem zachwycona.
Najbardziej ucieszyło mnie to, że w językach do wyboru mogłam się zapisać na włoski, w którym od kilku lat jestem bez pamięci zakochana. Na stronie szkoły dla klasy dwujęzycznej proponowane były tylko francuski, niemiecki i hiszpański, a włoski wyłącznie w innych oddziałach. Wyobraźcie sobie minę dziecka, które dostało bilet zapewniający dożywotni darmowy wstęp do Disneylandu - tak mniej więcej wyglądałam, kiedy kazali mi się podpisać na liście ze zgłoszeniami na język, a uprzejma pani z rejestracji poinformowała mnie, że one nie są przydzielone do klasy i mogę wybrać który chcę. Trzy razy sprawdzałam, czy na pewno podpisałam się pod włoskim. Po trzyletniej nauce niemieckiego z czystym sumieniem odradzam wszystkim wybieranie "najpraktyczniejszego" języka - jeśli go nie polubicie, to prawdopodobieństwo nauczenia się jest naprawdę znikome. ;) A już lepiej znać kilka niepraktycznych, niż nie znać żadnego, przynajmniej moim zdaniem.
London Trip
W tym roku znowu pojechałam na obóz językowy do Londynu. Znalazłam się tam czystym przypadkiem, bo chciałam tym razem pojechać do Szkocji i to na 3 tygodnie, a nie na dwa. Wyszło tak, że koleżanka znalazła ten wyjazd do Londynu, a ja zgodziłam się "do towarzystwa." Muszę przyznać, że żałuję, że dałam jej się namówić, bo to był najgorszy obóz, na jakim byłam.
Nie chce mi się zagłębiać w szczegóły, ale wszystkim odradzam firmę ATJ Lingwista a przy okazji jej międzynarodowy odpowiednik - Plus.
Co mi się w tym kursie nie podobało? Przede wszystkim to, że 24/7 byłam otoczona Polakami. Nie mam żadnych zastrzeżeń do naszego kraju, naprawdę, ale nie po to wyjeżdża się na kurs ANGIELSKIEGO żeby mieć polską przewodniczkę i wszędzie poruszać się grupą złożoną z 18 Polaków... Nie udało mi się poznać nikogo z zagranicy, bo poza lekcjami w ogóle nie mieliśmy okazji do spotkań, cały czas zorganizowany był w tym polskim gronie.
Drugą sprawą, która mocno mnie rozczarowała, były wycieczki - biegliśmy przez ulice, jakby coś nas goniło, a jedyną opłaconą rzeczą były przejazdy. Wszelkie muzea to tylko na własny koszt, tak samo jak atrakcje w stylu Madame Tussauds i London Eye. Żeby nie było, że tylko narzekam, to dorzucę, że przynajmniej mieliśmy mnóstwo czasu wolnego.
No i chyba największe rozczarowanie - lekcje. Na moich poprzednich kursach zajęcia były bardzo kreatywne, a tutaj czułam się jakbym siedziała w polskiej szkole. Nudy na pudy i chociaż byłam w najwyższej grupie, to nauczyłam się może 3 słówek, a z gramatyki to już zupełnie niczego nowego się nie dowiedziałam.
Szkoda, że to był mój ostatni taki wyjazd, bo naprawdę chciałam kiedyś zostać na takim kursie 3 tygodnie, albo nawet miesiąc. No i chciałam wpaść do Szkocji, a nie tak co roku Anglia i Anglia. (Chociaż kocham ją całym sercem, po prostu chciałam spróbować czegoś nowego.)
Jasne strony tego wyjazdu oczywiście też by się znalazły, ale o nich napiszę osobny post, zapewne jakoś niedługo. Napiszę też jakiś post o Londynie, sklepach które warto tam odwiedzić itp.
Do napisania. :)
Komentarze
Prześlij komentarz